H Μελίνα Γεωργιάδου στο Art Nouveau
Από πολύ νωρίς, από τότε σχεδόν που σουλατσάραμε μπροστά στον καθρέφτη φορώντας τα τακούνια της μαμάς, είχαμε στο μυαλό μας την εικόνα της. Ποιανής εικόνα; Εκείνης της γυναικείας φιγούρας που είχαμε ως πρότυπο! Εκείνης που το πρόσωπό ήταν πάντα θολό αλλά τα ρούχα, τα παπούτσια, η τσάντα της, πάντα ξεκάθαρα! Εκείνης που μας καθοδηγούσε στον φωτεινό δρόμο της γυναίκας που θέλαμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε! Ναι, της “μούσας μέσα μας”!
Η Μελίνα Γεωργιάδου, fashion blogger και δημιουργός του A Muse In U, μας μιλά για τη μόδα και τη καθημερινότητά της, ενώ μας δίνει συμβουλές, χρήσιμες για τον άθλο του να είσαι γυναίκα!
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά που θα πρέπει να γνωρίζουν οι αναγνώστριές σου για ‘σένα… σε ποιόν τομέα δραστηριοποίησε επαγγελματικά; Έχεις άμεση σχέση με τη μόδα εκτός blogging;
Η μόνη σχέση που μπορώ να σκεφτώ είναι το… «τι θα βάλω στο γραφείο σήμερα». Πέραν τούτου, έχει οικονομικό χαρακτήρα και απέχει παρασάγγας από τη μόδα. Με τη μόδα και όλα της τα παρακλάδια ασχολούμουν πάντα από τις τέσσερις και μετά. Έκανα βιτρίνες, personal shopping, ήμουν buyer σε μαγαζιά, έχω κάνει και styling σε επιδείξεις.
Τι στάθηκε ως αιτία για να ξεκινήσεις το ‘A Muse In U’; Θέλω να μου περιγράψεις όλο το σκηνικό… πως ήρθε η ιδέα, οι πρώτες σκέψεις για το στήσιμο κι αυτό που θα εκπροσωπούσε, η επιλογή του τίτλου… όλα!
Ήρθε η κρίση, σταμάτησαν όλα σιγά σιγά, έμεινα και έγκυος στη κόρη μου κι έτσι έκανα ένα “αναγκαστικό” time out. Όταν άρχισα να επανέρχομαι και μαζί με ‘μένα ο ύπνος, το σώμα, η δουλειά, η καθημερινότητα, πέραν της μητρότητας που εξακολουθεί να με συναρπάζει μέρα με τη μέρα, κάτι έλειπε… κάτι που για μένα όλα αυτά τα χρόνια ήταν ζωτικής σημασίας.
Έτσι ξεκίνησε η ιδέα του blog, ως πηγή εκτόνωσης για μένα και έμπνευσης για τους άλλους. Εικόνες με προσωπική στιλιστική άποψη και με ρούχα φορεμένα ξανά και ξανά με διαφορετικό τρόπο. Αυτό κατά βάση πρεσβεύει η μούσα κι όταν η Αμάντα, φίλη μου και φωτογράφος, δέχτηκε να την “αποτυπώσει”, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους.
Το όνομά προήλθε από το… δικό μου, και πίστεψέ με δεν το λέω συχνά, αλλά με λένε Μελπομένη, η μούσα της τραγικής ποίησης! Στη συνέχεια παίζοντας με τις λέξεις το ‘A Muse in U’ κυριολεκτεί και το amusing you διασκεδάζει!!!
Έχεις τη μοναδική ικανότητα να ξετρυπώνεις “θησαυρούς” (αντικείμενα μόδας και καταστήματα) εκεί όπου συνήθως οι άλλες γυναίκες προσπερνούν. Έχεις ένστικτο; Πολλή όρεξη για ψάξιμο; Καλές πληροφορίες; Τι βλέπεις που οι περισσότερες από εμάς δε βλέπουμε;
Καταρχήν θα πρέπει να σ’ αρέσει, και να σ’ αρέσει πολύ. Δεν είναι για όλες τις γυναίκες αυτονόητο ότι το αγαπημένο τους hobby είναι το shopping, ούτε ότι έχουν το χρόνο, την όρεξη και τη γνώση να ξεχωρίσουν το δείγμα/παντελόνι γνωστής εταιρίας που προσγειώθηκε ανάμεσα σε άλλα 500 σε πάγκο της λαϊκής. Εμένα μ αρέσει, με συναρπάζει, όμως δε φοβάμαι να πειραματιστώ, ούτε απορρίπτω με το καλημέρα.
Έχω βρει ολοκαίνουργια ‘Iceberg’ σανδάλια σε open market στη Ρώμη, ‘Dolce & Cabbana’ φούστα στο παζάρι του Σαββάτου της Βαρκελώνης, ασημένια ‘Adidas’ super star σε συνοικιακό μαγαζί στην Ηγουμενίτσα και ‘Christian Louboutin’ με -50% στην ήδη μειωμένη τιμή στο παλιό ‘Fena Stock’.
Χρειάζεται γνώση, επανάληψη (δεν είσαι πάντα τυχερός), αμεσότητα (το βρήκες το πήρες), τύχη (κάποια στιγμή θα είναι ο Ερμής στην ευθεία δεν μπορεί να είναι πάντα ανάποδα), αλλά κυρίως όραμα… κάνε ένα τεστ πριν πάρεις κάτι, συνδύασε το στο μυαλό σου με τουλάχιστον 3 διαφορετικά πράγματα από τη ντουλάπα σου. Μην ακούς την πωλήτρια δεν ξέρει τι έχεις, μην ακούς τη φίλη σου, ούτε τον άντρα σου, άκου μόνο την ντουλάπα σου. Αν δεν μπορείς να το συνδυάσεις με τίποτα… προχώρα στο επόμενο.
Στο επόμενο λοιπόν… θα μας δώσεις μια αποκλειστικότητα; Δείξε μας ένα νέο σου απόκτημα το οποίο ακόμα δεν έχει προβληθεί στο ‘A Muse In U’!
Εντάξει λοιπόν και είμαι σίγουρη ότι αν ποτέ βρεθείς Θεσσαλονίκη, θα με πάρεις από το γιακά να σε πάω. Στο κέντρο της πόλης, σε έναν όροφο κρυμμένο από το Θεό, έχει ένα μαγαζί που εμπορεύεται δερμάτινα και γούνες. Απέκτησα αυτό το γιλέκο στην τιμή των 50€ και το label είναι από τη Σιάτιστα Κοζάνης!
Πες, πως κανονίστηκε ήδη αλλά μιας και μιλάμε για labels, έχεις δεχτεί προτάσεις συνεργασίας από εταιρείες/επωνυμίες ρούχων/αξεσουάρ, με σκοπό την προβολή των προϊόντων τους μέσω κάποιας φωτογράφισης σου;
Ναι και όσο περνάει ο καιρός συμβαίνει όλο και πιο συχνά. Πράγμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Το ‘Nak Shoes’, η ‘Li-la-lo Jewels Germany’, η ‘e-xclusive’, η ‘Alex & Alex Jewellery’, είναι κάποιες από αυτές και ήδη ετοιμάζουμε καινούργιες συνεργασίες.
Προσωπικά, αγαπώ το στιλ σου γιατί “υποστηρίζεις” τις γήινες αποχρώσεις οι οποίες εκπέμπουν πάντα φινέτσα, δίνεις σημασία στο πανωφόρι (εμμονή μου!) και τέλος έχω την αίσθηση ότι αντιμετωπίζεις το κάθε outfit ως ένα project που οφείλει να “υπογραμμιστεί” με κάτι μοναδικό… είτε αυτό είναι ένα πολύτιμο κόσμημα, είτε ένα πρωτότυπο fashion item, είτε απλώς κάτι κόκκινο!!! Θέλω να μου πεις, τι απ’ όλα αυτά γίνεται συνειδητά και τι αυθόρμητα, κι ακόμα με ποιά χαρακτηριστικά θέλεις να σε ταυτίζουν οι αναγνώστες σου.
Οι λεπτομέρειες κάνουν όντως τη διαφορά. Ναι, όταν διαθέσεις 10.000€ για ένα ‘Balmain’ παλτό, θα την κάνει κι αυτό τη διαφορά του, αλλά ούτε εγώ ούτε οι φίλοι του ‘Α Muse In U’ είμαστε αυτής της δυνατότητας. Όταν λοιπόν παίζεις με ρούχα λιγότερο εξεζητημένα, μπορείς να κάνεις πιο ενδιαφέρον τον ΤΡΟΠΟ που τα φοράς. Έτσι μόνο μπορείς να κάνεις τη διαφορά… ένα περίεργο κόσμημα, μια ζώνη φορεμένη έξω από το παλτό, prints, γεωμετρικά, floral συνδυασμένα μεταξύ τους, έντονα χρώματα σε τσάντες και παπούτσια… η γκάμα και η παλέτα είναι τεράστια… όρεξη να έχεις!
Όταν ξεκινάω ένα outfit συνήθως υπάρχει ένα σημείο αναφοράς. Αυτό μπορεί να είναι κάτι καινούριο, κάτι που μου έστειλαν ή κάτι που δεν έχω ξαναβάλει. Μετά απλά παίζεις με τις δυνατότητες, με τις επιλογές και όποιο σου κάτσει καλύτερα. Νομίζω ότι είναι εμφανές από τα posts, ότι έχω πάντα κάτι κλασσικό που το συνδυάζω με εξίσου κλασσικούς ή όχι τρόπους. Ναι, τις πέρλες τις φοράω με τα σταράκια μου, το στρατιωτικό παντελόνι με blazer, το T-shirt του Mickey Mouse με πλισέ μάξι φούστα, και το παπιγιόν του άντρα μου -από το γάμο- με το δικό μου λευκό πουκάμισο και με τον δικό μου τρόπο. Όλα αυτά που περιγράφω είναι πράγματα που μπορείς να βρεις σε κάθε ντουλάπα (ναι, ακόμα και παπιγιόν). Εγώ δίνω ιδέες, τη σπίθα για να μπει κάποιος στη ντουλάπα του και να πει… «χμμμ μωρέ λες?».
Το δικό σου προσωπικό στιλ, έχει επηρεαστεί μέσα από το fashion blogging; Αντιλαμβάνεσαι κάποια αλλαγή στον τρόπο που ντύνεσαι σήμερα, σε σχέση με τον τρόπο που ντυνόσουν πριν το ‘A Muse In U’;
Έχω γίνει αρκετά πιο τολμηρή και λίγο πιο σπάταλη!
Πιστεύεις ότι η ηλικία παίζει ρόλο στις στιλιστικές μας επιλογές;
Οι στιλιστικές μας επιλογές είναι άμεσα συνυφασμένες με το χαρακτήρα και τον τρόπο που προσπαθούμε να τον εκφράσουμε και να προβάλουμε τη φάτσα μας στον πλανήτη. Αυτό το ταξίδι ξεκινάει από νωρίς και ανάλογα με τις εμπειρίες, το σωματότυπο, τις επιλογές, τη ζωή την ίδια, εξελίσσεται και οφείλει να εξελιχθεί σε βάθος χρόνου.
Με λίγα λόγια αν στα 20 η mini φούστα, οι αρβύλες και τα βαμμένα μαλλιά ήταν αυτό που σε εξέφραζε, η εξέλιξή του σε δερμάτινο παντελόνι με σταράκια και περίεργο κούρεμα στα 30 και σε στενό παντελόνι, t-shirt και δερμάτινο biker με φουλάρι στα 40, φαντάζουν μια ιδανική κατά τη γνώμη μου στιλιστική ιστορία.
Όμως σε κανένα υπέρβαρο δε θα ταίριαζε το δερμάτινο παντελόνι με τα σταράκια. Άρα κάτι που σε κάποιον φαντάζει ιδανικό, σε κάποιον άλλο είναι εφιάλτης. Πιστεύω λοιπόν ότι οι στιλιστικές επιλογές για να θεωρηθούν επιτυχημένες, πρέπει να συμβαδίσουν μ αυτό που πρεσβεύουν σαν έκφραση χαρακτήρα, αλλά και με το σωματότυπο που έχει αυτός ο χαρακτήρας στις διάφορες φάσεις της ζωής του… πίστεψέ με δε θα ήθελες να με δεις με στενά όταν βγήκα από το μαιευτήριο!
Ήρθε η ώρα να μάθουμε τι απορρίπτεις από τις σημερινές τάσεις της μόδας. Τι είναι αυτό (ή αυτά) που βλέπεις στις βιτρίνες και αλλάζεις πορεία;
Τις παντόφλες, τις γκέτες με τις παντόφλες, τις κάλτσες με τις παντόφλες.
Χαχα! Προκύπτει μεγάλη αγάπη για τις παντόφλες! Κάνε τώρα ένα flash back και θυμήσου, τι απ’ όλα όσα υπάρχουν στη ντουλάπα σου σήμερα, μετράει περισσότερα χρόνια;
Μια ‘Paco Rabanne’ κλος φούστα που βρήκα το 2002 στο τότε outlet της ‘Prince Oliver’ στη Θεσσαλονίκη. Νομίζω ότι έμεινε γιατί κανένας δε χωρούσε, κάτι σαν το γοβάκι της σταχτοπούτας… όταν μπήκα άστραψαν τα μάτια μου. Τη φοράω ακόμα, και είναι ότι πιο κλασσικό, girly και ρομαντικό έχω. Κάνει κι ένα υπέροχο θρόισμα όταν προχωράς!
Έθιξες ένα θέμα μόλις, που αφορά πολλή κόσμο. Το μόνιμο “βάσανο” των γυναικών είναι τα περιττά κιλά! Ειδικά αυτό το διάστημα που τα ρούχα όλο και ελαφραίνουν, οι δίαιτες δίνουν και παίρνουν. Εσύ έχεις ένα αξιοζήλευτο σώμα! Φροντίζεις για τη διατήρηση της σιλουέτας σου; Έχεις κάποιο tip να δώσεις σε γυναίκες που τους ενδιαφέρει η γραμμή τους;
Δεν τρώω ποτέ σα να είναι η τελευταία μέρα στον πλανήτη, δεν κάνω ποτέ δίαιτα με ημερομηνία έναρξης και λήξης γιατί το ίδιο έχουν και τα αποτελέσματα, και δεν τρώω τίποτε τηγανιτό ούτε καν πατάτες. Πέρα από αυτό μαγειρεύω για οικογένεια, τρώω τα πάντα και μ’ αρέσει το λευκό κρασί και η μπύρα. Το μόνο tip που θα μπορούσα να δώσω είναι να βρεις το μέτρο και να μην το αφήσεις ποτέ. Δε σημαίνει ότι επειδή έφαγες μια σοκολάτα μπορείς να φας και δεύτερη και από αύριο «τέλος»… είναι το μεγαλύτερο ψέμα που μπορεί κανείς να πει στον εαυτό του.
Είσαι σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη και βρίσκεις χρόνο να είσαι και “φωτομοντέλο” για χάρη του blog. Πως τα ταιριάζεις όλα αυτά μέσα στη καθημερινότητά σου; Τι συμβουλή έχεις να δώσεις στις γυναίκες που δε βρίσκουν χρόνο για τον εαυτό τους, λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων;
Είναι το μόνιμο μου παράπονο… έχω τόσες ιδέες, τόσα στο μυαλό μου αλλά ούτε εγώ ούτε η Αμάντα, έχουμε το χρόνο να κάνουμε αυτό που θα θέλαμε, για αυτό και δεν είναι όλες οι φωτογραφίες δικές της. Δε θα αρνηθώ ότι έχω βάλει τη μικρή για ύπνο με 12 πόντους τακούνι, ούτε ότι δεν έχω αλλάξει στο αυτοκίνητο πολλάκις και σίγουρα αν ανοίξει κανείς το port baggage μου, θα τρομάξει. Όλο αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός διαρκούς μεγάλου «Θέλω», μιας μόνιμης προσπάθειας που πλέον έχει μπει στη καθημερινότητά μου, και γνωρίζοντας ότι δε μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ξεκινήσω νωρίτερα, κοιτάω μπροστά κι όπου πάει.
Θα ήθελες να πεις κάτι σ’ αυτούς που μας διαβάζουν;
Χάρηκα για τη γνωριμία & ευχαριστώ!
