H νέα γενιά της φωτογραφίας μιλάει στο Art Nouveau (2)

Συνεχίζεται το υπέροχο project με τις συνεντεύξεις της νέας γενιάς της φωτογραφίας! Σήμερα μας μιλάει η Savina Giachgia! Απολαύστε την και ακολουθούν και άλλες.

Art nouveau: Πες μου λίγα πράγματα για σένα, κάποια βιογραφικά στοιχεία, και πώς θα ήθελες να συστηθείς στους αναγνώστες του Art Nouveau;

Savina Giachgia: Γεννήθηκα στη πεδινή Λάρισα πριν από 20 χρόνια και μεγάλωσα εκεί δοκιμάζοντας πολλά καλλιτεχνικά μου όνειρα όπως το θέατρο, η μουσική ή η ζωγραφική, ώσπου ήρθε η ώρα να σπουδάσω στα όμορφα Γιάννενα! Όχι, δεν σπουδάζω φωτογραφία όπως θεωρούνε κάποιοι… Το τμήμα της Λογοθεραπείας ήταν από τις πρώτες μου επιλογές και ακόμη χαίρομαι που φοιτώ σ’αυτό.

Art nouveau: Πώς έγινε η γνωριμία σου με τον φωτογραφικό φακό;

Savina Giachgia: Η ιστορία μου με τη φωτογραφία είναι λίγο περίεργη. Ποτέ δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου φωτογράφο, ούτε είχα τάση προς κάτι τέτοιο συνειδητά, αν και πάντα γοητευόμουν από όμορφες εικόνες. Πριν λίγα χρόνια, χωρίς ακόμα να έχω καταλάβει το πώς και το γιατί, αγόρασα την πρώτη μου κάμερα και δοκιμάζοντας τι μπορώ να κάνω με αυτή, ο κόσμος της φωτογραφίας με είχε ήδη κερδίσει.

Art nouveau: Τι ήταν αυτό που σε έκανε να δεις την φωτογραφία ως κάτι παραπάνω από ένα απλό χόμπι;

Savina Giachgia: Η φωτογραφία δεν έχει πάψει να είναι χόμπι για μένα και εύχομαι να μην πάψει ποτέ, γιατί όπως αντιλήφθηκα όταν ασχολήθηκα ‘κάπως παραπάνω’, δηλαδή επαγγελματικά, παύεις να νιώθεις αντιμέτωπος με την πρόκληση του θέματος που φωτογραφίζεις και βρίσκεσαι γύρω από ανθρώπους που περιμένουν συγκεκριμένα και κοινώς αποδεκτά αποτελέσματα από σένα.

Με λίγα λόγια, υπάρχουν στιγμές που ο επαγγελματισμός, λόγω της ευθύνης του, φυλακίζει το μυαλό μου και μου ‘επιβάλλει’ το περιεχόμενο του click που θα πατήσω. Αντίθετα, έχοντας στο μυαλό μου ότι κάνω το χόμπι μου, κάτι δηλαδή που μου αρέσει, με γεμίζει και με ολοκληρώνει, κάτι για το οποίο δεν χρειάζεται να ρωτήσω ούτε τη γνώμη κάποιου, ούτε να απολογηθώ για ‘λάθη’, τότε ταξιδεύω!

Art nouveau: Τι κάμερα χρησιμοποιείς;

Savina Giachgia: Πλέον δουλεύω με την D7000, ωστόσο από τα χέρια μου έχουν περάσει και λιγότερο καλές, αποδοτικά, μηχανές δεδομένου ότι όπως λέει και η μητέρα μου ‘ακριβό χόμπι διάλεξες παιδί μου’

Art nouveau: Ποια ήταν φωτογραφία που σου έχει μείνει και έχεις ξεχωρίσει;

Savina Giachgia: Μου είναι αδύνατον να ξεχωρίσω μια, ωστόσο στην καρδιά μου υπάρχουν σίγουρα οι φωτογραφίες ‘της πρώτης φοράς’ που τράβηξα με τη κάμερα που είχα, που έχω τώρα, σε studio, σε γάμο, σε βάπτιση, λόγω των συναισθημάτων μου ένιωθα σε κάθε περίπτωση για καθεμία από τις εμπειρίες αυτές.

Art nouveau: Θα έλεγες ότι οι πιο ωραίες φωτογραφίες βγαίνουν τυχαία;

Savina Giachgia: Οι πιο ωραίες φωτογραφίες για τη δική μου κρίση, βγαίνουν όχι τυχαία, αλλά όταν δεν προσπαθείς τόσο για το τέλειο και το απόλυτο.

Art nouveau: Συμπλήρωσε τις φράσεις :

Savina Giachgia: * «Η σχέση μου με τη φωτογραφία , μια σχέση … εξάρτησης!

* « Η φωτογραφία για μένα είναι … ταξιδιωτικό εισιτήριο

* « Όταν κρατώ μια κάμερα στα χέρια μου αισθάνομαι ότι … έχω στα χέρια μου το όπλο που σκοτώνει το χρόνο.

* « Μέσα από τον φακό ο κόσμος μοιάζει πιο ενδιαφέρον

* «Το πρόσωπο που έχω φωτογραφήσει τις περισσότερες φορές είναι αυτό με το οποίο νιώθω πιο οικεία ανά καιρούς

* «Δεν μπορώ να μην φωτογραφίσω κάτι αστείο, ακραίο, δύσκολο

Πώς θα χαρακτήριζες τις φωτογραφίες σου με 4 λέξεις;

Δυσκολεύομαι να απαντήσω.

Η κολλητή μου υποστηρίζει πως είναι γοητευτικές, καταθλιπτικές, διαφορετικές και ενδιαφέρουσες, κάτι θα ξέρει….

Art nouveau: Πώς έχεις εκμεταλλευτεί την κλίση σου στη φωτογραφία; Έχεις ασχοληθεί πιο επαγγελματικά ;

Savina Giachgia: Είμαι τυχερή που τις δυνατότητες και το μεράκι μου είδε ο Ιωάννης Ντάρας και απλόχερα μου έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο να δουλέψω στο κατάστημα-studio του ‘photo gallery’ αλλά μοιράστηκε μαζί μου και τις γνώσεις και την εμπειρία του. Με τη βοήθεια του έμαθα να τραβάω σε γάμους, βαπτίσεις και απαιτητικές καλλιτεχνικές φωτογραφήσεις.

Art nouveau: Πειραματίζεσαι με διάφορα στυλ ή εστιάζεις σε κάποιο που σε ελκύει περισσότερο, κι από τι επηρεάζεσαι /εμπνέεσαι ;

Savina Giachgia: Μου αρέσει να τραβάω την φύση, τα ζώα, τον ουρανό ή σε studio, ωστόσο όταν μπεις επαγγελματικά στο χώρο, απαιτείται να τραβήξεις και θέματα που ίσως δεν σε γεμίζουν καλλιτεχνικά, όσο κάποια άλλα.

Η έμπνευση μου έρχεται συνήθως σε καιρούς πίεσης, όπως όταν είμαι σε περίοδο εξεταστικής, και προέρχεται από κάτι πολύ απλό και καθημερινό μέχρι κάτι καινούριο που σφηνώνεται στο μυαλό μου και δεν μου αφήνει περιθώρια συγκέντρωσης για τίποτα άλλο.

Art nouveau: Υπάρχει κάποιο ρεύμα που ακολουθείς, έχεις επηρεαστεί από κάποιον συγκεκριμένο φωτογράφο; Ποια είναι τα πρότυπα σου ;

Savina Giachgia: Δεν ακολουθώ κανένα ρεύμα, μάλλον γιατί οι τάσεις μου αλλάζουν ανάλογα με τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που βιώνω.

Συγκεκριμένο πρότυπο δεν θέλω να αναφέρω γιατί κανενός η δουλειά δεν είναι ολοκληρωτικά αρεστή στα μάτια μου, και αυτό το θεωρώ υγιές και όχι κακό, προτιμώ να θαυμάζω ότι μου αρέσει από τον κάθε φωτογράφο και να συγκρατώ αυτό.

Art nouveau: Υπάρχει κάτι που σε ενθαρρύνει ή αντίστοιχα σε αποθαρρύνει στην ενασχόληση σου με την φωτογραφία;

Savina Giachgia: Σίγουρα το να πιστεύουν άνθρωποι σε μένα είτε με ξέρουν είτε όχι και να το εκφράζουν, είναι πνοή ενθάρρυνσης και ενισχύει το ‘κόλλημα’ και την αυτοπεποίθηση μου. Αντίστοιχα, υπάρχουν άνθρωποι που βιάζονται να κρίνουν (ούτε καν να σχολιάσουν) την δουλειά σου πριν καν τη δούνε λόγω άλλων παραμέτρων όπως είναι η ηλικία μου, αλλά για αυτούς προσπαθώ να αδιαφορώ αν και εύχομαι να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι η τέχνη δεν συγκρούεται με την ηλικία. Επίσης οι καταστάσεις με αποθαρρύνουν κάποιες φορές, όταν βλέπω τη χώρα μου να καταρρέει και τους ανθρώπους να πεινάνε μου κόβονται τα φτερά.

Art nouveau: Έγχρωμο ή Ασπρόμαυρο ;

Savina Giachgia: Ασπρόμαυρο αν είσαι ‘μάγκας’ ! Για μένα, το ασπρόμαυρο σχεδόν πάντα θα δίνει μια δόση αίγλης και περιέργειας για το τι χρώματα κρύβει, αλλά είναι δύσκολο να καταδικάσω τη ζωντάνια μιας εικόνας και να ρισκάρω το αποτέλεσμα.

Art nouveau: Τι είναι αυτό που περιμένεις να δει κάποιος μέσα από τις φωτογραφίες σου ; Τι είναι αυτό που θέλει να μοιραστεί η Σαβίνα όταν κρατάει μια κάμερα;

Savina Giachgia: Πολύ θα το ήθελα να δει κάποιος αυτό που βλέπω εγώ, αν και το θεωρώ δύσκολο γιατί ο καθένας έχει κάθε λεπτό τη δική του καθημερινότητα, συναισθηματική φόρτιση και γενική ιδιοσυγκρασία, οπότε αρκούμε στο να ταξιδέψει κάποιος είτε στον κόσμο που πηγαίνω εγώ και είναι καλύτερος, είτε σε κάποιον λιγότερο καλό…αρκεί να έχει κάνει το ταξίδι.

Art nouveau: Πόσο έχει επηρεάσει τη ζωή, την καθημερινότητα ακόμα και την προσωπικότητα σου η ενασχόληση σου με τη φωτογραφία σε αυτό το επίπεδο;

Savina Giachgia: Η ζωή μου έχει επηρεαστεί πολύ από αυτό που κάνω! Η φωτογραφία μπορεί να μου ‘χαλάσει ή να μου φτιάξει’ τη μέρα πολύ εύκολα. Φτάνει μια βόλτα για καινούριες λήψεις ή ένα κακό αποτέλεσμα για αυτό.

Ακόμα και η προσωπικότητά μου έχει αλλάξει γιατί θέλοντας και μη πρέπει πολλές φορές να είμαι πολύ πιο κοινωνική και δεκτική απ’ ότι έχω συνηθίσει να είμαι, χωρίς αυτό βέβαια να είναι κακό.

Art nouveau: Σε διάφορα projects έχει χρειαστεί να βρεθείς κι εσύ μπροστά στον φακό ως μοντέλο. Διαφέρει η Σαβίνα πίσω και μπροστά από την κάμερα; (Αν ναι, Πώς; )

Savina Giachgia: Όπως είπα και στην προηγούμενη ερώτηση, μερικές φορές χρειάζεται να διαφέρει πίσω από τον φακό, όντως κοινωνική και δεκτική. Το να βρίσκομαι μπροστά από την κάμερα το απολαμβάνω και μου είναι ευχάριστο, ειδικά όταν πίσω από αυτή βρίσκεται ο κ. Ντάρας.

Art nouveau: Πώς βλέπεις την ως τώρα πορεία σου στην φωτογραφία και ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;

Savina Giachgia: Εφόσον η καθημερινότητα μου ακόμα ομορφαίνει από την ενασχόλησή μου με τη φωτογραφία, μπορώ να πω ότι η πορεία μου με ικανοποιεί, ωστόσο έχω πάρα πολλά πράγματα μπροστά μου που πρέπει να βελτιώσω και να μάθω, και αυτό σκοπεύω να κάνω όσο δύναμαι σταδιακά, χωρίς να παραμελήσω τη σχολή μου.

Art nouveau: Με τα δεδομένα της Ελλάδας , πόσο εύκολο ή δύσκολο εκτιμάς ότι είναι να αναδειχθούν οι νέοι ταλαντούχοι άνθρωποι σε τομείς της τέχνης όπως είναι η φωτογραφία , δεδομένου ότι δεν ευδοκιμούν συνήθως τέτοιες φιλοδοξίες στην χώρα μας;

Savina Giachgia: Δυστυχώς, αυτά είναι όντως τα δεδομένα της Ελλάδας αλλά προτιμώ να μείνω στα θετικά που παίρνω ως Σαβίνα από τη φωτογραφία και να μην απογοητευτώ από τη δυσκολία του να αναδειχτεί έντιμα κάποιος νέος ταλαντούχος στη χώρα μας.

Art nouveau: Ζεις στην επαρχία. Πώς έχει επηρεάσει αυτό την εξέλιξη σου; Θα ήταν διαφορετικά πιστεύεις αν ζούσες στην Αθήνα;

Savina Giachgia: Ίσως να ήταν διαφορετικά, αλλά δεδομένου ότι ήθελα να σπουδάσω Λογοθεραπεία, οι επιλογές μου για την πόλη σπουδής ήταν περιορισμένες.

Δεν είμαι αχάριστη, εκτιμώ αυτά που έχω κάνει στα Γιάννενα. Εξάλλου κανείς δεν εγγυάται ότι θα ήταν καλύτερα τα πράγματα σε μια μεγαλύτερη πόλη και η δυνατότητα σπουδής της φωτογραφίας και περισσότερης ενασχόλησης συνεχίζουν να υπάρχουν και μετά των σπουδών μου εδώ.

Art nouveau: Θεωρείς ότι το διαδίκτυο, κυρίως οι τόποι κοινωνικής δικτύωσης βοηθούν στην κοινοποίηση και προώθηση τους; Εσένα σε έχει βοηθήσει, κι αν ναι πώς;

Savina Giachgia: Σίγουρα το διαδίκτυο βοηθάει να φτάσουν οι φωτογραφίες μου στην άλλη άκρη του κόσμου και λειτουργεί διαφημιστικά, αλλά το ίδιο επικίνδυνη είναι και η δυσφήμιση και η αλλοίωση αυτού που παρουσιάζει κάποιος χρήστης.

Art nouveau: Δραστηριοποιείσαι αυτόν τον καιρό στον τομέα της φωτογραφίας; Έχεις κάτι στα σκαριά;

Savina Giachgia: Αυτόν τον καιρό τραβάω τα τελευταία μυστήρια γάμου και βάπτισης, δεδομένου ότι τελειώνει η καλοκαιρινή περίοδος. Για να δούμε τι θα γίνει το χειμώνα…..

Art nouveau: Πού μπορεί κάποιος να δει δείγματα της δουλειάς σου και να επικοινωνήσει;

Savina Giachgia: Η σελίδα μου στο facebook είναι ανοιχτή για όλους πληκτρολογώντας S.A.V. photography στην αναζήτηση.

Art nouveau: Κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες του Art Nouveau

Savina Giachgia: Να παραπέμψω όλους εσάς που έχετε όνειρα και φαντασία να μην τα παραμελείτε και να έχετε κλειστά τα αυτιά σας σε όσους προσπαθήσουν να σας κρατήσουν πίσω, μάλλον είναι αυτοί που δεν θα μπορέσουν ποτέ να σας φτάσουν! Και να ευχηθώ στον κόσμο να είναι λιγότερο προκατειλημμένος απέναντι σε νέα άτομα και ιδέες.