Log in or sign up

Η Diana Krall, μια από τις πιο ταλαντούχες γυναίκες της jazz μουσικής, επισκέφθηκε και πάλι την Αθήνα για μια μοναδική συναυλία στο Ηρώδειο. Συνοδευόμενη από την μπάντα της, καλωσόρισε τον Ιούλιο με τον πιο όμορφο και ποιοτικό τρόπο. 

Δεν είδαμε απλώς μια τραγουδίστρια επί σκηνής. Είδαμε μια γυναίκα που παρ'όλη την αναγνώριση και την αγάπη που έχει δεχθεί από τον κόσμο, παραμένει σε ένα επίπεδο καλλιτεχνικό αλλά και κοινωνικό που λίγοι το καταφέρνουν. Ήταν μια παράσταση πολύ interactive, θα λέγαμε. Μεταξύ των τραγουδιών "έπιανε συζήτηση" στο κοινό. Μίλησε για το πόσο αγαπάει την Ελλάδα, για την οικογένεια της. Μίλησε για τον άντρα της, τον -μοναδικό- Elvis Costello και για τα παιδιά της. Τα σημεία της παράστασης όπου μιλούσε, μας έκαναν να αφήσουμε για λίγο το μεγαλείο της, να δούμε ότι είναι ένας άνθρωπος με χιούμορ, προσωπικότητα, οικογένεια και πολύ καλή διάθεση. Φυσικά από τη σκηνή δεν έλειπε το πιάνο της, ενώ σε 2 τραγούδια έπαιξε και πιάνο και αρμόνιο, κάνοντάς το να φαίνεται παιχνιδάκι.

Εντυπωσιακή ήταν η μπάντα της. Eγώ προσωπικά ξεχώρισα τον Stuart Duncan, ένας από τους 5 άντρες που συνόδευαν την Diana. O Stuart Duncan λοιπόν, ξεχώρισε με τα σόλο του στο βιολί, καθώς παίζει και μαντολίνο, ταμπουρά και κιθάρα. O Russel Malone, o drummer της μπάντας ήταν επίσης εκπληκτικός. Έδωσε μια πιο ροκ νότα στην συναυλία. Και τέλος, ο κόσμος ενθουσιάστικε με τα σόλο του κιθαρίστα.

Το συναίσθημα που μου άφησε αυτή η συναυλία δεν είχε τίποτα -μα τίποτα- αρνητικό. Αντιθέτως, είδα ένα Ηρώδειο γεμάτο, μια γυναίκα αξιοθαύμαστη σε όλα τα επίπεδα, άκουσα live ένα είδος μουσικής που δυστυχώς είναι λίγοι αυτοί που το αντιπροσωπεύουν στη χώρα μας. Είδα 5.000 άτομα να φεύγουν με πρόσωπο ικανοποίησης. Ίσως ήταν ο κατάλληλος καιρός, το υπέροχο αυτό μέρος και τα σωστά άτομα πάνω στη σκηνή.